metronom (wiersz)

powietrze  przechodzi na wylot

wszystkie złudne obrazy

przenika przez kości do krwi

na werblach tkanek gra bólem

dopadnie każdego ogniem lub mrozem

jednym po drugim mamiąc zmianą  

anioły grają w kręgle kulami ciał

przewracając ostałe kukiełki

efekt pijanego motyla jak śmiech boga

na tej szachownicy bohatera i tchórza

zamienia dowolnie miejscami

dla wspólnego grobu bezimiennie