powiedz (wiersz)

spada z głowy włos
łąki popieleją w przymrozkach
skronie jak te łąki białe 
myśli mądre nachodzą 
doświadczenia bagaż 
w nim przyjaciel życie i wiatr

powiedz że mimo upływu lat 
stać cię by pokochać mnie 
nie zawsze pisałem wiersze 
powiedz że kochasz jeszcze

Bóg chciał dać mi skrzydła 
dobrego anioła ze mnie nie będzie 
ancymon przyziemny 
nie wykształciła mnie żadna szkoła 
ni pas ni kij na plecach 
na wieszaku w kącie 
zawsze rześki wisi sznur od prodziża 

po kolana w kłopotach
chwytam kolejne tarapaty 
myśli z cugiem wypływają na powierzchnię 
jeszcze podzielić się choćby jednym wersem

powiedz że mimo upływu lat 
stać cię by pokochać mnie 
nie zawsze pisałem wiersze 
powiedz że kochasz jeszcze