Literatura

Podróże – Aranjuez (wiersz)

Janusz Gierucki

Kiedyś (pod wpływem Rodrigo)
zapisałem w kajecie kilka nut w pięciolinii
wiążąc w nich trzy gitary i skrzypce..

Lecz właściciel skrzypiec wkrótce przepadł
gdzieś w Kolonii.
Jedna gitara prysnęła do Szwecji 
a do dzisiaj cicho łka w Kaliforni.
Druga zaś pewnie nadal rzewnie gra fado w Lizbonie?

Moja zaś przetrzymała do dzisiaj w tym kraju nad Wisłą
choć nieco już zamęczona polskimi kryzysami.
Solidna, siedmiostrunowa z Rosji onegdaj przemycona.
Sama musiała wszystkim arpeggiom i flażoletom podołać.
Bo razem nigdy nie zagraliśmy-
Koncertu z niespełnionej podróży do Hiszpanii.

To wspomnienie wróciło po latach.
Wreszcie dotarłem do Aranjuez.
Samotny hidalgo kilku nut zapisanych w kajecie..

Lecz Aranjuez przywitało mnie milczeniem.

Zamek królewski milczał i milczały pomniki.
Nie było na promenadzie ludzi ani krzyku ptaków.
Kikuty drzew na błękicie nieba dopełniały szkicu milczenia.
Wiatr zaś żadnym dźwiękiem nie rozrzedzał upału.
Jak fatamorgana drżały jedynie z gorąca
liczne reprodukcje instrumentu
znanego hiszpańskiego producenta 
niegrających gitar.

Wokoło dominowała jedynie cisza.

Nie było koncertu w Aranjuez?

 

 

 

 

 

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 11 lipca 2017 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca