Gwiezdny pył (Po) (wiersz)

gwiazdy składają w nieboskłonie

ryby panienki i barany

i coraz jaśniej w dali płonie

układ miłości zaniechanych

gdy jedna ginie w niepamięci

rodzą się nowe mdławym blaskiem

na drodze mlecznej dobrych chęci

wszystko jest niby takie jasne

wszystko jest proste oczywiste

gdy dwoje ludzi goni szczęście

by potem w jednym krótkim liście

gwiazdom opadły smutne ręce

gdy jakieś larum w nieboskłonie

bo jednej gwiazdy znów ubyło

wiedz że to czyjeś drżące dłonie

skreślają jedną durną miłość