to dla mamony (wiersz)

oramy im bruzdy 
słońce pali skórę na brąz
płacą nam tyle o ile wystarczy 
by przetrwać burzę
by żołądek przetrawił 
i nie czuł głodu człowiek

by wstał świtem i bym szedł szybko w zagony
nie obchodzi ich

czyś zły miły

bądź zadowolony

idź za pługiem

ciągnij lejca klnij 
ich to zadowala mówią dobrze 
chcemy więcej 

biegiem po kładce śliskiej od krwi

dla mamony człowiek skłamie zabije 
zakopie milczy cisza drzewa milczą

każdy wie że kończy się świat