Literatura

La Belle Ferronière (wiersz)

Tomasz Kucina

 

usta jej białe zeszklony kirsch
lochy Azkabanu
idzie zmierzch
dè’modè – książę Mediolanu
i z warg mgieł klincz powiew jak na lotni
niesłodkie lecz z czereśni nie z prochu Lotaryngii
mariażem likworu goryczą z migdała snu – [dotknij]
La Belle Ferronière – Leonarda Da Vinci

 

odwłokiem nagości
kirsch alzacki czuli
a ona z czeluści matrona płodności
implozja natury
niobem i selenem w miksie pobratymczym
demonem uczuć lotu miss future – [dotknij]
La Belle Ferronière – Leonarda Da Vinci
popęd zwielokrotni

 

czy kirsch zaczął działać?
czy noc zauroczył?
spoglądasz w jej oczy
w te włoskie patery
czy powie? – [już wolno] – [zwyczajnie mnie] – [dotknij]
[i kirsch’u mi nalej] – [bo nie ma już sherry]
ma na to papiery z obrazu Da Vinci
Lucrezia Crivelli

--

 


przysłano: 22 września 2017 (historia)

Inne teksty autora

Mikro-wymiar
Tomasz Kucina
Czarny Harlem
Tomasz Kucina
Inauguracje kawiarni
Tomasz Kucina
Narodziny Zbawiciela
Tomasz Kucina
Fałszowane fanatyzmy
Tomasz Kucina
Za_pamiętniki
Tomasz Kucina
Rogaci Wikingowie
Tomasz Kucina
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca