Literatura

Tchnienie (wiersz)

Konrad Koper

Samochody, motocykle, traktory sztucznie stukoczą.

Stoją murowane domy,

leżą kamienie, błoto, glina. 

Nie przemawiają one.

                            *

Woda, muł, resztki krążą po ożywionym świecie.

Z prochu rodzą się zwierzęta.

Żywa roślina wyrasta z martwej.

Krety, dżdżownice żyją w ziemi,

a ptaki w powietrzu.

Strumień pełen ryb, roślin, żyjątek szemrze.

                          *

Jest też twórcze tchnienie.

 

 

 

 

 

 

 

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 5 stycznia 2018 (historia)

Inne teksty autora

W komnacie…
Konrad Koper
Wilk
Konrad Koper
Ten klucz…
Konrad Koper
Senna wstążka
Konrad Koper
Widziadło
Konrad Koper
Kosmici
Konrad Koper
Świąteczny
Konrad Koper
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca