Literatura

człowiek - to brzmi boleśnie (wiersz)

Przemek Trenk

człowiek – to brzmi boleśnie

 

z przemilczanych słów

sączą się we mnie strumienie liter

przypalonych na starym tłuszczu

spośród wielu wyławiam drewnianą łopatką

tę która określa miłość

 

co pali język wygięty w łuk

i gładko przechodzi w krzyk

pozwól niech wróci do ciebie

głos z otchłani mego jestestwa

zanim zmienię stan skupienia

 

odczytaj we mnie księgę koanów

i odpowiedz na odwieczne pytanie

dlaczego tak boli mnie człowiek?


niczego sobie– 3 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Mithril
Mithril 8 stycznia 2018, 12:00
"z przemilczanych słów"

"głos z otchłani mego jestestwa"

"odczytaj we mnie księgę koanów"


...spieprzyły wszystko
Margo 8 stycznia 2018, 13:38
....dla mnie ...bardzo dobry ...Pozdrawiam -:)
Ir
Ir 8 stycznia 2018, 21:35
Zaczynałam czytanie i pomyślałam : O, ciekawe................dalej, niestety stwierdzam jak Mithril. Może wróć za jakiś czas do wiersza i przemaluj te "górnolotności" bo psują całość.
Konrad Koper 9 stycznia 2018, 21:46
Napuszony i przeciętny !!
przysłano: 8 stycznia 2018 (historia)

Inne teksty autora

transcendencja
Przemek Trenk
***
Przemek Trenk
Amor vincit omnia
Przemek Trenk
***
Przemek Trenk
Wzór na istnienie Boga
Przemek Trenk
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca