*** (wiersz)

oddycham jakby z przymusu

a przecież uratował mnie

konfesjonał

wyspowiadałem wszystkie żyły

i porywy serca nieprzewidziane

w rozkładzie dnia

podniosłem twarz z gnoju

ukołysał mnie wiatr w dziupli

po czyżyku

czyż(by)?

dotykając chcę więcej

rozkładam przykazania

na czynniki(nie)pierwsze

nieśmiało wabię piasek pod powiekami

na tyle spokojnie by nie spłoszyć

tej chwili kiedy…