ciemna materia (wiersz)
Jacek JacoM Michalski
wysokie okno oddaje przestrzeń przez pancerne szkło
ptaki jak symbole bezmiaru zbyt blisko nieosiągalne
nie dostrzegą zza szyby naszej tęsknoty
szukamy nieskończoności zapadając się w siebie
gęstość krytyczna zabiera miejsce ducha
a brak wymiarów nie wznosi krzywizn
uciec od śladów stóp
od nieustannej obecności
wznieść się po łuku jakkolwiek
wykrzyczeć modlitwę pełnym szeptem
niczego sobie+
6 głosów
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
21 lutego 2018
(historia)
przysłał
Jacek JacoM Michalski –
21 lutego 2018, 09:37
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się