... (wiersz)

stoję w jasno określonej pozycji
z sarkastycznym uskokiem na policzku
zdziwienie ogarnia sprzęty kuchenne i inne istoty żyjące
zawstydziła się świeca knot skłoniła poczciwie
zapłonęła potem ogniem żywym

dokonałam więc zmiany
nie bez presji

czerwienieje posadzka i dogasa palenisko
mgła histerycznie trwa
plotkując w swej mnogości
z rozmachem potępia i do łask mnie przywraca

porzucić potrafi
w niełasce
niezmienną w nadziei
wybebeszoną