Literatura

Motyle bez skrzydeł (wiersz)

koperta

dydykuje wszystkim, którzy nawet w mroku nie zamykają oczu...
Znam jeszcze kilku ludzi
Odwiecznych buntowników
Którzy wciąż szukają
Drążą dziury w duszy

Są jak motyle bez skrzydeł
Wśród pustej gry
Prowincjonalnych aktorskich scenek
Po omacku szukają prawdy

Zadają retoryczne pytania
I odpowiada im śmiech
Bezczelny i głupi
Śmiech ociemniałych

26 X 2002,
Wałbrzych

niczego sobie+ 8 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
marleyka 16 kwietnia 2003, 15:39
zakonczenie jest naprawde niezle! :)
Janek 23 kwietnia 2003, 21:26
Ten wiersz naprawdę mile mni łechce...
roozia 28 kwietnia 2003, 14:50
niby cos w tym jest, ale w sumie to strasznie ten text górnolotny,
przerost formy nad treścią, a treść jest ważniejsza
nF
nF 29 kwietnia 2003, 10:54
nie podoba mi się. Zapominanie o czym się pisze, powtarzanie schematów i takie pisanie niby dużymi literami.
Michał 6 maja 2003, 19:33
nie podoba mi sie......................................................... .................................
przysłano: 16 kwietnia 2003

Inne teksty autora

więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca