[16 II 2008] (wiersz)

Verfoll

inspired by Normalsi <Śmierć jak kot>

Byłam w niebie

przedwczoraj

pewna

że po prostu zasypiam

mając fałszywe pojęcie

o wszechświecie

Niebo jest granatowe

jak noc

zamknięta w pokoju na pierwszym piętrze

wielkiego miasta

i pełne słonych łez

spływających, by zniknąć

jak spadająca gwiazda

kocham niebo

jego barwę

sól

i muzykę piekielną

słaby 2 głosy

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

Marek Dunat 12 maja 2008, 15:06

zgłoś

no . całkiem niczego sobie . a czy myślałas na zmiana zapisu na bardziej poziomy ? chodzi o to ,że jakoś gryzie sie pierwszy wers drugiej strofki z piatym . znaczy według mnie jest zbyt odległy i przez to wybija z rytmu .

Zły Miś 12 maja 2008, 16:20

zgłoś

lepiej czyta mi się bez ''po prostu''. Trochę mnie wkurzyła tzw. ''zajawka'' po angielsku, puenta też nie bardzo. Ale całość całkiem całkiem. Tak na 4.

ew 12 maja 2008, 18:07

zgłoś

Przekonał mnie ten tekst, początkowo nudą zawiało, ale ładnie ją ominęłaś/łeś drugą strofą.

Andrzej Talarek 13 maja 2008, 21:36

zgłoś

Piękny jest dla mnie ten wiersz, a druga zwrotka najpiękniejsza. Przypomniało mi się "nad Capulettich i Montekich domem..."
Pozdrawiam
AT

przysłano: 12 maja 2008 (historia)

Inne teksty autora

[3.X.2011] wypatroszyłeś (...)
Verfoll

[11.V.2011] i nagle (...)
Verfoll

21. X. 2010
Verfoll

[21.I.2008]
Verfoll

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

[16 II 2008] (wiersz)

Verfoll

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść