Literatura

Moje Miasto - Białogard (wiersz)

CzesiuGM

Stare jest moje miasto,

ma siedem wieków i historię własną.

Ten średniowieczny słowiański gród,

zamieszkiwał książąt pomorskich ród.

Potem, przez czterwy wieki,

w niewoli Branderburgii był niestety.

Po wojnie z Niemcami wrócił do Polski,

i jest od tej pory dla nas bardzo swojski.

 

Lubię moje rodzinne miasto,

mimo że jest w nim trochę ciasno.

Wąskie ulice, domy niskie,

stare chodniki, ciasne wszystkie.

 

Ale gdy lato nadchodzi,

dużo zieleni się w nim rodzi.

Piękne jest wtedy moje miasto,

i już nie czuję, że jest mi ciasno.

 


niczego sobie 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Kuba Nowakowski
Kuba Nowakowski 31 sierpnia 2008, 22:55
wiersz do bani, ale podoba mi się brachu umiłownie małej ojczyzny - serio mówię
Michał Domagalski
Michał Domagalski 1 września 2008, 19:13
Rymy... Jakieś takie... słabe. Całość ma zapewne wartość sentymentalno. Niech tak zostanie. Czekamy na inny tekst. Ten nie przejdzie.
przysłano: 31 sierpnia 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca