Literatura

„suplikacja przystankowa” (wiersz)

Wiktor Bukowski



zastanów upojeń
człowiek wtedy zwierzę
kształty obłe, obie ręce
i nic po prawdzie, nie nazywam rzeczy
- … bo widzisz
to przedmiotowość

krzyczy  ( w odstępach na głośno )

wystawiając łeb zza rogu
a czapki z głów
tak ty mnie obchodzisz,
że cały jestem dookoła

zgubiony w kieszeniach
dziurawych rozdroży 

tylko nikomu nie mów 
tylko nie mów

nazbierało się
implikujesz obraz
   
no i co.


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 26 stycznia 2009 (historia)

Inne teksty autora

połączenia
Bukowski W.
z roku pańskiego
Bukowski W.
osiedle obłoków
Bukowski W.
b/d
Bukowski W.
"..."
Bukowski W.
bosoniebieska
Bukowski W.
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca