Lawina (wiersz klasyka)
Ernest Bryll
Tyle się stało i nic się nie stało?
Chociaż się niebo nad nami łamało
Chociaż się otworzyła wielka rana ziemi
Czy zostaniemy dalej głusi, ciemni, niemi
Rozumiejący wszystko ale tak niezmienni
Jak lawina - w płomieniu której się uciera
Skała o skałę. Aby z tego pędu
Zera się wygładzały znowu w obłość zera
W rozwalisko jałowe. Kamienisko błędów?...
przysłano:
13 pazdziernika 2009
(historia)
przysłał
Łukasz Szatyłowicz –
13 pazdziernika 2009, 22:01