Literatura

dzień z życia paryskiego kopciuszka (wiersz)

modliszqa

o trzynastej może rozłożyć koc pod platanem
pogadać przy bagietce z wróblami
odkorkować wstęp do bajki
ma godzinę by się znieczulić i przetrwać kolejne pięć

po południu jest cieplej i prędzej
z każdym bukietem bliżej balu
już nie dba o poranione palce
martwi się czy pantofelki  pomieszczą rosnące haluksy

wieczorne metro przypomina nocną spelunę
śmierdzi czosnkiem alkoholem i potem

już na klatce schodowej ściąga sandały i sweter
nie chce być kopciuszkiem
dryfuje w wannie po lawendowych polach
przy kolacji uwolniona z butelki wróżka
otula szalem wysyła na bal

pałacowy zegar oznajmia północ tylko pięć razy
książę zmienia się w czajnik z kawą daje czas
ścianom i oknom na powrót do codziennych rozmiarów

poranne metro przypomina przytulną kawiarnię
pachnie świeżą gazetą chlebem i perfumami

hala wita chłodem kostnicy
obiecuje najbliższe pięć godzin  cierpienia wśród róż

do trzynastej


niczego sobie 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
tomasz 10 sierpnia 2009, 11:59
ciekawy tekst
Q
Q 12 sierpnia 2009, 22:22
Najciekawszy wręcz z wszystkich jakie tu dziś czytałam. Długo mnie na Wywrocie nie było, a tu takie spustoszenie.
przysłano: 8 sierpnia 2009 (historia)

Inne teksty autora

polny erotyk
modliszqa
wiem że
modliszqa
potajemnie
modliszqa
życie
modliszqa
pamiętasz ...
modliszqa
Wy
modliszqa
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca