Alicja epilog (poprawiony) (wiersz)

niestety dopiero teraz poprawiłem tekst, więc wystawiam go ponownie... pzdr

Słowo ''zakańcza'' mi zgrzyta.Brzmi dziwnie.
''nieskrępowanych myśli daj nam Panie
chroń nas od obojętności i samotności
i wybaw od utraty marzeń'' - to bardzo mi się podoba, ale może by tak wywalić ''nas''?

I WYBAW OD PRAGNIENIA ŚMIERCI - uderza to we mnie z niesamowitą siłą już od pierwszego przeczytania. Ukradnę Ci kiedyś ten motyw bezczelnie i zbuduję własną wizję. :)

PS. Dla mnie bdb. :)

nadal spoko.

anhelus, chyba zakąńcza ? ale wydaje mi się że powinno być: ...załamana wiązka światła kończy swoją drogę..." tak myślę. Reszta jest dla mnie super najbardziej:...chroń nas od samych siebie i wybaw od pragnienia śmierci" jest piękne. Pozdrawiam.

dzięki za pomoc..pzdr

czytam raz kolejny i jeszcze powrócę. wciąż obrazy trudne do połączenia.

szczerze nie rozumiem dlaczego uważasz,że są trudne do połączenia... przedstawiam tu chorobę świata z lustra, przenoszoną z jednej osoby na drugą... złozoność tego powoduje, że nie może to być prosty tekst..
zacząłem od Alicji.. w epilogu jest pokazany skutek spotkania z Alicją... emocje schowane w pewnego rodzaju autyzmie...stad ta konstytucja, elektochemia(rodzaj transu) świat na którym wszystko sie konczy, swobodne opadanie coraz to głebiej w ten stan..i cicha modlitwa(mantra ciszy) błagająca, żeby było inaczej....strofa 4 opisuje stan odczuwalny w tym transie, strofa 5 wychylenie sie na chwilke poza swoj swiat, poza granice zbudowanego strachu....


w skrocie przedstawilem połączenie obrazów...być może jest to za bardzo pokręcone-ale takie sa właśnie takie stany.pozdr

mogę jeszcze bardziej wnikliwie opisac - co jak i dlaczego... ;)