Mam bezwenie, mam rozwolnienie. (wiersz)

Bezwenie? No chyba nie. Zawsze sądziłam, że nie da się tak po prostu usiąść i napisać. Wiersza, opowiadania, czy nawet... ''wywiadu/wykładu na gg'' [f you know what i mean.]. Nawet jeśli jakość tego będzie ''obiektywnie'' (obiektywizm nie istnieje, ale nie mam teraz innego słowa) słaba. Trzeba... wiedzieć co chce się napisać. Trzeba mieć jakiś zamysł. I uczucie. Trzeba znaleźć coś w sobie i wiedzieć co z tym zrobić. Niektórzy nazywają to znajdowanie i ''obrabianie'' weną, inni pracą nad pomysłem/tematem [ a sam pomysł to nie wena?]. Jeśli cokolwiek tworzysz, to chyba bezwenie jest daleko. Jak jakaś wyspa na odległym oceanie.
Rozwolnienie? Ee... a ja się zastanawiałam gdzie tak znikasz na wiele godzin... Teraz już wiem. ;)
Gitarowe chwyty, przy których ciężko żyć, kojarzą mi się z Myslovitz. Po pierwsze - te teksty są dość dołujące. Po drugie - ciągle ich słuchasz. Przecież znam cię już troszkę (albo tylko tak mi się wydaje).
Drugi wers oznacza dla mnie po prostu: ''muszę być silny''. Słuchasz tych dołujących tekstów, z którymi się identyfikujesz, ale jednak nie chcesz się poddać i wyrecytować tekstu takiej, na ten przykład, ''Wieży melancholii''.
Potem jest coś jakbyś.. nie czuł się człowiekiem. Albo nie tyle człowiekiem co częścią jakiejś społeczności, jak kawałek puzla z innej układanki. ''Ale mniejsza o większość'' - bo normalność to nie statystyka. Fakt, że dana masa myśli w jakiś konkretny sposób, nie znaczy jeszcze że ma rację. Coś jak... w 1984. Tam też był tylko jeden antagonista do zbiorowej ''racji''.(Chociaż to chyba kiepski przykład, bo... a zresztą, przeczytasz, to sam się przekonasz).
Ostatnie wersy przypominają mi twoje własne słowa: ''a ludzkość będzie próbowała obalić mój pomnik''.

No, to sobie trochę ponadinterpretowałam, bo wolno mi, nie? Analizować nie będę, bo ja się na tym nie znam, a komentarze [jak już mówiłam] cenie sobie świadome. Nie będę tu rozkminiać nad budową tego tekstu, bo pewnie i tak nic mądrego bym nie wymóżdżyła.
To teraz idę sobie czekać na twoje kolejne pomysły.

"jak tylko".................................i nie tylko - przegadany

No wiem... I co z tego, wolę iść spać.
Nie rozumiem, co mają chwyty gitarowe do rozmokłych gruntów, może jakiś gitarzysta spocony po koncercie?
Druga, to trochę sama siebie wyklucza, no bo podajesz dokładnie wagę, a potem piszesz, że nie ważne. Chociaż mi się glina z rozwolnieniem łączy ;>
Za to ostatnia jest dobra, jeżeli cegły na ukamienowanie (zakładam, że własnej osoby) są dobrej jakości, np. w postaci wierszy.
Ogólnie to żeś popłynął melancholią z wiatrem.

Że z wiatrem raz, a raz pod wiatr.

Figa, mi się melancholia kojarzy już tylko ze świetną płytą Basinskiego - nomen omen - "Melancholia". I jeżeli coś potrafi wywołać we mnie takie emocje, jak ta muzyka, to bez wahania ubóstwiłbym człowieka. ;)

No a powyższy... Linia najmniejszego oporu.

nie słyszałam o tym, ale poszukam i przesłucham :D

To: "Swoją drogą też i kawał skurwysyna. Ale mniejsza o większość." - nie było najlepszym pomysłem, Krystek. Rozumiem, że miało zabrzmieć potocznie, ale jak dla mnie skopało całą resztę.