Rozmowy spracowane. O pozostawianiu. (wiersz)

Mateusz, to nie tak, że nie chcę
się zmienić. Po prostu u mnie z reformami
jest jak w rządzie – dzieją się
z darwinowską prędkością.

Pytasz, czy bolało. Tak, to było
kurewsko trudne do zniesienia.
Codziennie krwawię i nie wyrabiam już
na tampony. Przez tyle lat

uczyłem się zapomnienia i przymykania oczu.
Na wiele ważnych wątków nie mam już wpływu.
Było, minęło. Odszedłeś, zapomniałeś, ale masz swoje
nowotwory. Wylecz, potem napisz jak ci poszło.