Literatura

Do Pani La Salette (wiersz)

Radzy

 Do Pani La Sallet
Wychodząc z pustego domu,
Szukam ciepłej doliny,
Aby położyć się na trawie,
Ułożyć wiersze dla Pana.

Myśląc o Tobie na skaju ,
Na skraju tej rzeki,
Która pobożność tutejsza,
Zwykła zwać  świętą…
Jestem i słucham,
Jak pusty bukłak,
Gotowy do stołu…
Nazywam rzeczy po imieniu,
Bądź w imieniu własnym,
Nazywam je miarą poznania,
Którą pobożność tutejsza,
Zwykła zwać  świętą.
Tak na skaju mon Pari,
I sekundę drogi stad do raju,
Jest mała rzeczka,
Którą we zwyczaju,
Pobożność tutejsza,
Zwykła zwać świętą…
Tu w La Salette,
Gdzie stało się święto.
 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 17 maja 2012 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca