Zgaśnij Księżycu (wiersz klasyka)
Andrzej Bursa
Z misiem w rączkach zasnęło dziecko
Miasto milczy jak tajeminica
Przyczajony za oknem zdradziecko
Zgaśnij zgaśnij księżycu!
księżyc srebrne budje mosty
Księżyc płacze zielonymi łzami
Księżyc jest tylko dla dorosłych
Zasłoń okno zasłoń okno mamo.
Z wież wysokich przez liście szpalerów
Na dorosłych zstępuje księżyc
synek ma trzy lata dopiero
jemu jeszcze wolno tęsknić.
Jeszcze będą burzliwe noce
Srebrne miasta dużo goryczy
Wstań mamusiu zasłoń okno kocem
Zgaśnij zgaśnij księżycu!
Miasto milczy jak tajeminica
Przyczajony za oknem zdradziecko
Zgaśnij zgaśnij księżycu!
księżyc srebrne budje mosty
Księżyc płacze zielonymi łzami
Księżyc jest tylko dla dorosłych
Zasłoń okno zasłoń okno mamo.
Z wież wysokich przez liście szpalerów
Na dorosłych zstępuje księżyc
synek ma trzy lata dopiero
jemu jeszcze wolno tęsknić.
Jeszcze będą burzliwe noce
Srebrne miasta dużo goryczy
Wstań mamusiu zasłoń okno kocem
Zgaśnij zgaśnij księżycu!
To jest twój tekst.
Nie możesz na niego głosować.
Nie możesz na niego głosować.
wyśmienity
4 głosy
przysłano:
25 sierpnia 2000
