O zazdrości (wiersz klasyka)
Jan Kochanowski
Ani przyjaciel, ani wielkość złota,
Ani uchowa złej przygody cnota;
Przeklęta Zazdrość dziwnie się frasuje,
Kiedy u kogo co nad ludzi czuje.
Więc jesli nie zje, tedy przedsię szczeka,
A ustawicznie na twoje złe czeka.
To na nię fortel: nic nie czuć do siebie
A wszytko mężnie wytrzymać w potrzebie.
przysłano:
19 czerwca 2009
(historia)
przysłał
Arek Janicki –
19 czerwca 2009, 11:07