Zdarzyło mi się to pierwszy raz...

Zdarzyło mi się to pierwszy raz -
Na palcach chodzić po ogrodzie. 
Z tętniącym sercem, z latarką z gwiazd,
Skradałem się jak złodziej. 

Godzinę dobrą, a może i dwie,
Siedziałem przedtem zdumiony,
Że taki w nim upór! I kogo on zwie?
I czemu tak kwili? I kto on, i gdzie,
Ten głupi ptak uprzykrzony? 

Godzinę, półtorej, zanudzał na śmierć
Upartym, króciutkim wyćwierkiem,
Bez przerwy, co chwila, co pół i co ćwierć.
. . . . . . . . . . . . .