Ojciec (wiersz klasyka)

Nieżywe, smutne słowa: "Mały Jaś",

Mów do mnie znów jak dawniej. Światło zgaś,



Chcę z tobą być jak dawniej sam na sam,

By dobrze, tak jak dawniej, było nam.



Przy tobie, tak jak dawniej, siądę tuż

I będę aż do świtu milczał już;



I tylko będę słuchał twoich słów,

A ty znów, tak jak dawniej, do mnie mów.



Ja wiem, jak ci jest trudno przemóc grób,

Lecz zrób to, jeśli możesz, dla mnie zrób...



Tu nic się nie zmieniło, tylko - czas...

Przyjdź do mnie nie na długo, chociaż raz,



I powiedz, tak jak dawniej: "Mały Jaś",

Obejmij tak jak dawniej, lampę zgaś,



Do siebie na kolana znów mnie weź

I siwe moje włosy dłonią pieść.