Niezwykłe wydarzenie (wiersz klasyka)

Na zapomnianym peronie,

Na stacji w Wielgomłynach,

Usiadła na ławce dworcowej

Doprawdy niezwykła dziewczyna.

Widok jej oczu i włosów

Ożywił nawet dróżnika,

Który w swej budce dróżniczej

Nad szklanką kawy przysypiał.

Wtem, nie wiadomo dokładnie,

Jak to się stało możliwe,

Pociąg, co nie był w rozkładzie 

Przyjechał i zabrał dziewczynę.

Zostało po niej wspomnienie

Tak krótkie, jak jej spódniczka

Oraz chwilowy rumieniec

Na czerstwych dróżnika policzkach.