Sprzedaj się wiatrom - Kazimierz Wierzyński (wiersz klasyka)

Sprzedaj się wiatrom i gwiżdż razem z nimi

Na to, co było i na to, co będzie!

Wczoraj czy jutro?! Wciąż przecież złotymi

Szczytami grają urwiste krawędzie!

Po nich ci tańczyć, wypaść z równowagi,

Wyuzdać żądzę, zamrzeć w słodkim strachu,

W comme-il-faut plunąć, wszystkie kopnąć blagi

I śmiać się, będąc hrabią na Gierlachu!

Ohej szaleństwo, ohej przyjacielu!

Wszak jeno dychać zawieruchą dziką,

Jednemu rwać się wśród piorunów wielu

Po wymarzone, cudowne ryzyko.

Siedmiomilowy, o najdroższy kroku,

Którym na przełęcz skacze się z przełęczy!

Jak bosko serce kąpać w Morskim Oku

I potem suszyć je na łuku tęczy.