Złudne nadzieje (wiersz klasyka)

Dziś jak zwykle, patrzę w lustro,

co w nim widzę, otóż siebie,

Jedynego samotnika,

siewce wiatru, romantyka,

Świat nie sprzyja mi w tułaczce,

wręcz przeciwnie z nim utykam,

Czas więc zerwać łańcuch życia,

wnet wzlatuje, widzę wszystko

to co było i co będzie,

lecz niestety już beze mnie.