Dylan Thomas - Nie Wchodź Łagodnie W Głąb Tej Dobrej Nocy (wiersz klasyka)

Nie wchodź łagodnie w głąb tej dobrej nocy
Niechaj się starość opiera ciemnościom
Buntuj się, buntuj, gdy światło się mroczy

Mędrcy, choć wiedzą, że nie jest w ich mocy
Słów blaskiem przeciąć kurtynę żałobną     
Cicho nie wchodzą w głąb tej dobrej nocy

Poczciwi, którym z oka łzę wytoczy
Myśl ostateczna nad czynów kruchością
Cicho nie bądźcie, gdy światło się mroczy

Szaleni, ślepi na to, że ich wzloty  
Na słońca chwałę - były mu zgryzotą
Cicho nie wchodźcie w głąb tej dobrej nocy

Wy, którym zimno śmierć zagląda w oczy 
Niech Wasze oczy jak meteor płoną
Cicho nie bądźcie, gdy światło się mroczy 

I Ty, mój ojcze, smutnie oddalony
Pozdrów mnie, przeklnij - swych łez niepokorą
Nie wchodź łagodnie w głąb tej dobrej nocy
Buntuj się, buntuj, gdy światło się mroczy