***

w świątyni ciała

pojednani ze sobą

pod osłoną nocy

skryci w cielesności

w magicznym związku

ze zbliżeniem

dreszcze jak rytułał

na wskroś przeszywające

wilgotne wargi i ciało

czekające na rozgrzeszenie

przez tego najwyżeszego

spoglądającego zza uniesienia

krzyk w ekstazie upojenia

niczym komunia

i blas bijący z uzdrowienia

opętaniej duszy