*** (wiersz)

''ściągam burzę i żakiet podszyty niepokojem'' - nie lepiej zrobić z tego dwa wersy?

średnio mi przypadło i przywarło mnie do ściany. Ale puenta mi się podoba, wyzywająca, kobieca.

od dawna nie noszę pończoch
tylko ciepłą koszulę do ziemi

-taki powrót do ascezy wyczytuję tutaj, chociaż może nie do ascezy, raczej ukorzenie się i uspokojenie.. sama nie wiem , w każdym razie wers ten nadaje najbardziej mocy temu tworowi.
Dobry to wiersz, Aldona..nawet przypomnieć sobie nie potrafię jak to było, gdy pisałaś chały.. stare dobre czasy, gdy mogłam się pod Twoimi wierszami wyżywać:)

kobiety :)

Mój kochany Panie Zły, to nie wiersz dla Pana tym razem. Panu przyszykuję coś specjalnego, ale nie dziś. W jednym wersie jest tylko dlatego, żeby zachować podział na trzywersowe strofy. Nic za tym nie stoi innego. Pozdrawiam.

Ewuniu, specjalnie dla Ciebie napiszę jakiegoś kompletnego gniota, tylko jak będę miała kolekcję dość banalnych metafor i chwytów. A co do Twojej psychoanalizy, to nie jest takie proste i radosne, na jakie wygląda.

Aldona dla mnie ten wiersz jest doskonały... chylę czoła... bardzo poruszył.

Pozdrawiam:)

podoba mi się wiersz. jednak zakończenie "dobranoc/ wiem że nie trzaśniesz drzwiami" jakoś do mnie nie przemawia. jest proste, aż za proste.

Nakierowane na zawieszenie/smutek..............i oziębłość emocjonalną, gdzie chłód jest wyznacznikiem umartwiania się............szkoda, że na tytuł zbrakło pomysłu - może żal po stracie, albo traumatyczne odwiedziny.............lub po prostu nieunikniony pozew stagnacji..........trochę pointa zgrzyta, jakby prostota miała zastąpić wcześniejsze ewolucje ..............Bardzo Serdecznie Pozdrawiam!

Druga strofa jest przepiękna. Reszta delikatna, jakby krucha. Podoba mi się ten wiersz.

jest taki delikatny ,że to chyba dla mnie i o mnie /szczególnie fragmenty o sukience/. proszę o następny wiersz dla mnie. też taki dobry.

ja nie trzasnę.. no cóż.. wielu naiwnych drzwi otwiera
wielu naiwnym... warto?
taaa warto li tylko dla samegopisania:(

`podaję ci rękę, ty mówisz, że mało...` - pierwsze skojarzenie. drugie - sonet Mickiewicza "dobranoc". pomiędzy kobieta która chce po prostu... kochać i czuć, że jest kochana.

ładne Aldonko, ładne Tchnie nostalgia i pogodzeniem sie z sytucja:)