nikt nie rozłączy (wiersz)

siedem lat malowanych
tęczą i popiołem
słono słodkich

łono twoje
kolebka świętych
nieboraków

wiara twoja
w nasze potem
żagiel wciąż łatany

masz coś jeszcze z wcześniaka
którym byłaś -
obowiązek przeżycia

i jak ci z tym
że miłość naszą
powrotami się mierzy

prawidłowy zapis znów w komentarzu, proszę opiekunów o wstawienie go na górę

Proponuję zmiany:

łono twoje - twoje łono
wiara twoja - twoja wiara

Podoba mi się tym razem. Jak dla mnie to najlepszy, który u Ciebie czytałem.

Piękny i wzruszający;)

dziękuję

ehm to jest chyba programowy tekst dla małżeństw ;] a pro po jak się wstawia tekst a potem w ogóle nie ma enterów to jest taki tajemny język html w którym istnieje równie tajemniczy znacnzik <br> który wstawia się na koniec każdej linijki i już po kłopocie ;]

Ale wiesz Karolu................jakbym chciał zostać informatykiem............to bym poszedł na turystykę.............dla mnie i chyba dla wielu jeszcze, komp.............to maszyna do pisania.............a sprawą danego portalu jest zapewnić użytkownikom...............dobre warunki do korzystania - a nie oczekiwania, że dadzą sobie radę...

...................a z tekstu to tylko

"wiara twoja
w nasze potem
żagiel wciąż łatany

masz coś jeszcze z wcześniaka
którym byłaś
obowiązek przeżycia

jak ci z tym
że miłość naszą
powrotami się mierzy"

z małą korektą...........................Serdecznie Pozdrawiam!

wstawiłam prawidłowo ;) Piękny wiersz, trafił do mnie, dodałam do ulubionych bo na pewno wrócę do niego...

Podpisuję się pod komentarzem Latte

mam zupełnie przyzwoite odczucia.

a mnie wyrwał z butów:))

Podoba mi się. Wrocław też mi się podoba. I zawsze chętnie tam wracam do pensjonatu Jana Pawła na Ostrowiu Tumskim.
Pozdrawiam

porwał mnie ale nie na wyśmienity.