zawrócony (wiersz)
Grzesiek z nick-ąd
wkleiłem.. choc tak go kocham:(
jeszcze kiedyś zdążę wszystkiego nie czuć
bywać jak człowiek zwyczajnie pobożny
nie zawieszać łez w bezdusznym powietrzu
nie strugać sęków na kiju przydrożnym
póki co jeszcze mogę roznosić na strzępy
listy zamierzchłe konwaliowym pismem
puszczać czasem parę z niedopitej gęby
i rymem w klarnecie pozawracać Wisłę
roznosić jajka po spróchniałych szczeblach
wystukiwać rytmy policzeniem sylab
znać się na tyle żeby się nie znać
a na salonach tak po prostu bywać
lecz kiedy z życia odcumuję balon
zostanie tylko data na pomniku
i zadziwienie jak to się bywało
z ręką w niejednym zasranym nocniku
wyśmienity
7 głosów
przysłano:
15 czerwca 2008
(historia)
przysłał
Grzesiek z nick-ąd –
15 czerwca 2008, 01:55
autoryzował
Marek Dunat –
16 czerwca 2008, 16:28
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
a czy dumny byc powinienem ze spadków krzesłowych? no cóż jestem egoista a więc mnie duma rozpiera:)))
bosz dajcie złapać oddech.. bosz jest dobry i tyle:))))
za bardzo osobisty bym nie odpowiedział!
szkoda... bo ten no świetny jest:)