zaloguj

*** (wiersz)

Maakia

piłam czarną kawę,
w międzyczasie szare mleko dogorywało.
szum kroków wił się w kubku,
południowe myśli z niewdzięcznością utopiłam.
łyknęłam coś na niebiańskość.
na opakowaniu ktoś nabazgrał
„Cogito ergo sum”
wyszczerzyłam zęby i popiłam zwątpienie twoim śmiechem.

fatalny 1 głos

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

bajkonur 25 grudnia 2008, 02:05

zgłoś

dogorywające szare mleko- blee, nie podoba mi się.
z niewdzięcznością utopiłam- przez tą inwersję wers paskudnie brzmi.
wtf is niebiańskość?

dla mnie nie wiersz, a kilka zdań opisujących kilka następujących po sobie czynności.

aha. zamiast cudzysłwou lepsza byłaby kursywa. niby nic a jednak ładniej by wyglądało.

Marcin Sierszyński 25 grudnia 2008, 14:14

zgłoś

Dubito ergo cogito, nie wiem co zrobić. Dużo mierzi, wygląda jak reklamówka kawy, ale jednak pozytywny akcent na koniec jakoś tak nastroił. ; )

Może jednak na nie, poczekam na następny. Unikaj wydumanych metafor i absurdalnych rekwizytów ("coś na n i e b i a ń s k o ś ć", "d o g o r y w a j ą c e szare mleko").

postmoderne 25 grudnia 2008, 20:44

zgłoś

jak dla mnie, to wiersz cierpi na przerost podmiotu - byłam, robiłam, piłam, zwątpiłam, nadgniłam etc., nadmiar czasowników w pierwszej osobie i, co gorsza, w tym samym czasie i aspekcie nie robi dobrze tekstowi.

Marek Dunat 26 grudnia 2008, 00:45

zgłoś

cytat nie wystarczy by powstał wiersz. dla mnie nie.

przysłano: 24 grudnia 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

*** (wiersz)

Maakia

Zgłoś obraźliwą treść