Udajesz, że mnie nie widzisz, odwrócona do okna
patrzysz jak zwiększa się prędkość metra,
jak dopisują nam kolejne cyfry po przecinku,
chcąc znaleźć liczbę
określającą idealną drogę. Kto nam dodaje te kilometry,
czy mogę cię dotknąć, czy mogę je stąd wymazać?
Nie idź w tę stronę, przecież wiesz, że tutaj
pokrewieństwa są silniejsze niż w paszporcie naszego kraju
z niezapisanym otczestwem, z alfabetem,
którego nie zrozumieją. Odwróceni
wtopimy się w siebie, w zgiełk,
będziemy obcy i nierozerwalni
jak głosy na taśmie.
Bądźcie dla siebie uprzejmi, drodzy pasażerowie,
ustępujcie miejsca, to wasza ofiara, cegła
w tunelu, czerwona i rozgrzana jak powietrze undergroundu.
Ci poeci, ci spikerzy mają nas na muszce,
chcąc stworzyć historię jeszcze bardziej
melodramatyczną niż ich własne,
niż więzy krwi widoczne w ich oczach, nieprzespane noce,
cienkie, czerwone linie gniewu.
Rewolwerowcy
redsquare
redsquare
Wiersz
·
24 maja 2009
-
Anonimowy Użytkownik
Piotr Szulkin nakręcił kiedyś taki film "Obi-Oba" taki psychodeliczny obraz, podobny do "Czułych miejsc" lub "Wojny Swiatów", gdzie poddawał w wątpliwośc samo istnienie tak człowieka jak i rządów lub umów społecznych, albo międzynarodowych. I tu mam tako progresywny, wypełniony abstrakcjami obraz, z momentami chybionej przerzutni, ale w ciekawej formie. Trzecia strofa dość enigmatyczna, ukierunkowana na stylistykę rosyjską z cyrylicą w tle i kulturowym murem. Ta strofa wprowadza pewien dysonans gdyż "otczestwo" popularne na wschodzie nie musi być rozumiane nad Wisłą. Ale potraktuję to jako, taką ciekawostkę kulinarno-patronimiczną. Trochę trudno doszukać się związku kursywy z treścią, jakby wygięta strofa była przerywnikiem na reklamę - acz, w sprytny sposób wpisaną, jakby koniec pieczęci eksodusu, nazywał się grzecznością, to nic że ze śmiercią na ustach - kontrowersyjna chwila. Nie wiem, czy kończący dwuwers jest konieczny - ja na ich własne bym zakończył, no ale to nie moje pisanie.
·
Zgłoś
·
15 lat
-
Marcin Sierszyński
Ok.
·
Zgłoś
·
15 lat
-
Anonimowy Użytkownik
ha, to ten wiersz, w którym czas nie gra roli! jest wyznacznikiem. nie sprawcą.
·
Zgłoś
·
15 lat
Usunięto 1 komentarz