Lustro

Anonimowy Użytkownik

Między ciałem a powietrzem
zwiąże się silna więź - może zamiast "zwiąże się" dać np. powstanie? Bo teraz to "się" burzy strukturę.

będzie kazać - to samo, lepiej "nakaże".

Anonimowy Użytkownik

Zdecydowanie za Johnem. "wiązać więź" - to już masło maślane. "się" to taki potworek w poezji, który wymaga wprawy. Lepiej go unikać, jeśli można.

Przekaz świetny. A tak w ogóle czytając, słyszę bluesa. Zrób z tego podcast, bo wiem już, że masz rewelacyjny głos.
Pozdrawiam.

Kasia Czyżewska

powyżej już wspomniano na więź wiązaną - ja od siebie jeszcze, że troszku dziwnie mi wygląda i czyta się zaczęcie od "która". powtarzasz też na początku dwa razy obok siebie "lustro'. może warto poszukać innego tytułu?

Jesiony

Dobrze, dziękuję za komentarze.

Justyna D. Barańska

jak ja nie lubię -ąców w wierszach, ech...
patrzeć dale, patrzeć głębiej, nie przez pryzmat siebie, a może właśnie przez pryzmat siebie dostrzec człowieka, bo inczej po co byłoby lustro. chociaż w tym momencie, ja bym tu szybę wstawiła, wktórej też mozną się odbić, a z takiego wieżowca to widok potężny.

zamkniesz oczy, no i siup w dół.

o ile wymowa mi się podoba, do forma niekoniecznie. w moich uszach brzmi jakoś kanciato.

Anonimowy Użytkownik

mi się przyjemnie czytało to od tyłu xD