Lustro (wiersz)

Między ciałem a powietrzem
zwiąże się silna więź - może zamiast "zwiąże się" dać np. powstanie? Bo teraz to "się" burzy strukturę.

będzie kazać - to samo, lepiej "nakaże".

Zdecydowanie za Johnem. "wiązać więź" - to już masło maślane. "się" to taki potworek w poezji, który wymaga wprawy. Lepiej go unikać, jeśli można.

Przekaz świetny. A tak w ogóle czytając, słyszę bluesa. Zrób z tego podcast, bo wiem już, że masz rewelacyjny głos.
Pozdrawiam.

powyżej już wspomniano na więź wiązaną - ja od siebie jeszcze, że troszku dziwnie mi wygląda i czyta się zaczęcie od "która". powtarzasz też na początku dwa razy obok siebie "lustro'. może warto poszukać innego tytułu?

Dobrze, dziękuję za komentarze.

jak ja nie lubię -ąców w wierszach, ech...
patrzeć dale, patrzeć głębiej, nie przez pryzmat siebie, a może właśnie przez pryzmat siebie dostrzec człowieka, bo inczej po co byłoby lustro. chociaż w tym momencie, ja bym tu szybę wstawiła, wktórej też mozną się odbić, a z takiego wieżowca to widok potężny.

zamkniesz oczy, no i siup w dół.

o ile wymowa mi się podoba, do forma niekoniecznie. w moich uszach brzmi jakoś kanciato.

mi się przyjemnie czytało to od tyłu xD