Literatura

wigilia ponownego życia (wiersz)

duke



które jest bez zmian
jak ludzi prostych
jednośladowych
żyją rodzą umierają

pogódźmy się że jesteśmy złożeni
z wielu elementów
strof i niedopowiedzeń
niekoniecznie wyjaśnialnych

zimny schodek
ganek
wcześniej papieros
nie pierwszy i nie ostatni
stolec

światło żarówki

zgubnie
nowy świat
odrodzenie

w starej skórze


słaby 4 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Kliner Ka.
Kliner Ka. 25 grudnia 2009, 17:10
podoba się
Dominika Ciechanowicz
Dominika Ciechanowicz 27 grudnia 2009, 14:53
"ludzi prostych/ jednośladowych"' - bardzo. Tak samo jak cała druga strofa.
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 28 grudnia 2009, 12:41
smutno. celnie.
przysłano: 25 grudnia 2009 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca