Literatura

Judyta odcinająca głowę Holofernesowi (wiersz)

jaca

noc

Holofernes śpi

Judyta skrada się do łóżka

dzierżąc w dłoni krótki miecz

zdecydowane pociągnięcie ostrza

jak ruch smyczka wielkiego wirtuoza

miłość ulatuje z potokiem krwi

trzy dni jak czas zmartwychwstania

 

***

 

każdego dnia staram się zrozumieć

twoją świętość

Judyto

doszukiwałem się jej nawet

w ostrzu miecza

 

szukałem w zmarszczkach starowinki

Bogu ducha winnej kobiety

o przeźroczystych twarzach

zacząłem ją nawet oskarżać

 

tymczasem jakiś pisk

wyrywał się tylko z

uniesionej brwi

 

winniśmy pisać o niej poematy

stawiać obeliski na Golgotach

ludzki ochłap

bohater Betulii

 

sprawiłaś Judyto

że wojownicy i mordercy

mają wspólną datę urodzin

znaczoną tautologią

czerwieni krwi

i pamięcią

pustego kosza


dobry 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 20 lutego 2010, 23:22
tak się zastanawiam, czy to nie pod tym tekstem zostawiłam ci pierwszy komentarz ;)
Jacek
Jacek 21 lutego 2010, 13:55
Bardzo byćmoże:D
Kasia     Czyżewska
Kasia Czyżewska 22 lutego 2010, 16:49
czytam raz kolejny. nie wiem, jak z pociągnięciem ostrza. to chyba nie to słowo dla mnie. podoba mi się pomysł na. opis i analizę. inna sprawa, że jak na wspomnienie o mordzie, zbyt wiele tu dla mnie krwi.
Karol Ketzer
Karol Ketzer 23 lutego 2010, 21:19
pociągnięcie ostrza jak pociągnięcie pióra. tekst pierwsze liga, pozdrawiam. może trochę i przydługawe chwilami ale w sumie dobrze że nie za szybkie
przysłano: 20 lutego 2010 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca