niebieska truskawka arktyczna.

natussy


rozkojarzone serce wypycha z orbit żyły
kocie stópki drepcą w sercu farmazony
lenią się ze śmietanką słodkie zmysłów pierogi

kolorowe słowa lecą w kulki radośnie
nieuważnie skrobię w mózgu inicjały skryte
ejże, nie przestawaj drapać mnie po myślach!

niech znów pchły recytują wiersze paciorkowe
niebieska truskawka arktyczna polana miętowym
jadem źrenic słodyczy gdy wbijasz je w wafel
moich.

natussy
natussy
Wiersz · 9 listopada 2010
anonim