Łatwe życie to wyzwanie. /Tuning/ (wiersz)

literatura.wywrota.pl/29908_krystian_t_latwe_zycie…

link do pierwowzoru - dla porównania.

trochę się tego gadulstwa pozbyłeś, ale za to żeś się uczepił tego efekciku z dziadkiem do orzechów i w każdej z wersji moja cała uwaga pozostaje na nim. no taki sobie wierszyk, po prostu. mimo że czytałam go kilkakrotnie, to nie chce zapaść mi w pamięć.

gwoli wyjaśnienia: ja dziadka nie miałem w pierwszej wersji tego tekstu. może kiedyś gdzieś tam się przewinął, ale na pewno nie tutaj.

a nie miałeś go w jakimś innym tekście? hm... to może ten tyle razy czytałam, że mi tak utknął w głowie. czyli wychodzi na to, że z tamtej wersji nic nie pamiętam, a z tej tylko dziadka :P

być może. ale dzięki za wgląd w tych trudnych, przedsesyjnych czasach :D

u mnie już sesyjne ;)

ja już wiem, co mi tu nie gra... tzn. mniej więcej, kłania się kwestia szczerości przekazu. mimo że gadulstwo odciąłeś, to opiera się w moim odczuciu na jakimś czysto racjonalnym przycinaniu kamieni. nie ma najcieńszej warstwy emocjonalnej, która by mnie tu poruszyła.

bo to tekst, który ma sprawiać wrażenie zimnego i bez emocji. takie było moje założenie.

"od początku
do końca chcę go donosić" przemyślałbym szyk

" bez dziadka
w Wehrmachcie jest trudniej." brudna jest ta polityka io skonwencjonalizowana.

"alternatywę najlepszą dla siebie, niekoniecznie prostą" szyk i przegadanie.

Jak dla mnie trochę za słaby. Nie wiem, czy odświeżanie staroci jest najlepszym pomysłem. Czasem można wykorzystać dobry wers, zamysł etc, ale czy warto posługiwać się całością? Nie wiem...gdybym ja wziął się za odświeżanie swoich tekstów, uznałbym to chyba za nieszczere wobec siebie, bo przecież nie czuję teraz dokładnie tego samego, co czułem, pisząc wiersz. Stan mojego doświadczenia też znacznie się zmienił. Mam inny nastrój. I tak dalej...