***

Kiedy światła miasta zgasną

wyjdę z ukrycia

Zasunę lek w głębokiej kieszeni

i uniosę się na obłoku marzeń

Beztrosko stąpając po chmurach

zapomnę o cierpieniu.

Zrzucę brzemię słabości

i wysunę twarz spod maski.

Będę owijać się szczęściem

póki słońce nie wzejdzie

i nie zakończy mego snu.