draperią swędzisz (wiersz)

nie będę się silić, powiem tak prostacko: Kurde, dobre!!

A jaki jest stereotyp namiętności? I dlaczego "się" z wielkiej?

Tu się kryje kilka ciekawych obrazów, owszem, ale nadmiar zabiegów udziwniających zaciera miłe wrażenie, które przez chwilę powodowały. Jak dla mnie to za bardzo chcesz wszystko poprzewracać, a trudno czytać i drążyć każde słowo. To prawie jakby się upierać, że tekst może być bez miejsc niedookreślonych i próbować jakąś rzecz opisać całkowicie, a to nie jest możliwe.

Się jest moim starym zabiegiem... Ma swoje wyjaśnienia, a i bawi mnie poszukiwanie odniesień ... co do stereotypu...;-P spytaj facetów z czym się i Się rude kojarzą( a niech tam bez związku i w związku z tym panem pl.wikipedia.org/wiki/Martin_Heidegger co się i Się ma jak ruda do namiętności)... A serio... niejednokrotnie powtarzam cedzenie przerzutnią... Z powodów i racjonalnych i nie...;-) ... Jak i Się, które bywa(ło) zwrotnym i zawrotnym alter-ego... Kogoś czy czegoś, niczym znudzone mi już sic... które z wykrzyknikiem czy bez jest brzmieniową potrzebą po której bez przecinka mężczyzna przecinkiem (rozmiary przemilczajmy bez wyliczeń) spuszcza kurtynę albo wyrozumiale klapę od muszli by się nie ślimaczyły chwile o duperele...

... o duperele sporymi sporami;-)

A już serio... To jest ten typ tekstu i brzmieniowo i formalnie, którego mi się i Się nie chce ruszać. Raz dlatego, że chwilówka odręczna. Dwa, że nie lubię takowych, bo... Trzy, bowiem to takie coś, co po nieco zniżonym zachrrrrrrrrrrypniętym wygłoszeniu ponoć prawie że łapie... (nawet te, które zaprzeczają po komunikacie "o łapaniu", że jednak... nie łapie). Jeśłi mam być szczery, to jest to tani chwyt uwodzenia w wykonaniu mojego Się i się... Na zasadzie poleciało, wylądowało i bywa że ... przefrunęło... chwilówką niewerbalną. Takie teksty pomagają (przynajmniej u mnie) rzucić igraszką na errortyku w siedzącą w gronie publiczności Panią, która ma wymalowane w postawie i na twarzy podejście sceptyczne pod tytułem "a cio ty mi tu będziesz...'. Takie tanie chwyciki całą swoją niedoróbką DOROBIONĄ... I werbalnie i tekstowo podkręcają mojego figlARKA...Zwłaszcza na scenie (ze sceny) dobrze jest się i Się "wpatrzeć" w okolice... powiedzmy... Jej oczu (też) i nakręcać subtelność gestu i głosu... właśnie dla Niej... i na Jej... obrzeża..chchchchchch....(identycznie jest i na scenie i 'na wyobraźni", gdy praca normalna stoi w konflikcie z pretensją do ... autorskich spektakli ...bo czas to wiadomo...).
Z reguły po takiej taniej igraszce/chwyciku sceptyczka należy przez chwilę do...;-P... I najzabawniejsze jest to, że ... dzieje się tak , bywa, nawet po przyznaniu się i Się do "wyżej i niżej wymienionej winy"...
Jeśli przy moich... jak zwał tak zwał... mówimy o zabawie, to powyższe jest właśnie Nią...Także zabawą w ...

i ... Tak, to prawda, że nie lubię takich, także dlatego że ... chwytają... częściej... MNie to nie zadowala, co chyba jest wystarczająco widoczne, również w topornej formie komentarza...rzy........

... gam szukam kaj indziej... To naprawdę chyba nietrudne do "zażółważenia"... po woli własnej czystej iść...

Tak, deklaracja o zakończeniu wklejek wywrotowych na 96 tekstach (brałem pod uwagę 69) jest ... ostateczna. To co jedynie do tego dojdzie, to artykuł (bez względu na to, czy autoryzowany, czy nie), który oparty na faktach, chociaż zbiegi okoliczności same z siebie tworzą sytuację delikatnie niewiarygodną, opowie 'skąd się wziąło moje zioło pijane'... tfu--rczo, specyfiką drugich obiegów. Do tego, być może dojdzie jedynie kosmetyka w tekstach, czyli zgrupowanie w osobne 'cykle'. Trzeci, się gotuje. Czwarty "Nadmgnienie zmrużenia aż po Błędy i Obłędy" (debiutanckie wybrane z tymi 'nofszymi")... Piąte ??? no ... się powiedzmy, tytułem narzuca...

Nie jest decyzja o finale wywrotowości, wbrew pozorom (uprzedzam potencjalne ... hm... "domniemania" powiedzmy...) podparta jakimś obrażeniem się i Się ... królewny i baletnicy we mnie. Wszystko kiedyś się kończy, nawet pobyt/jazda na gapę jako pasażer wywrotki.

Już teraz wydaje mi się, że chyba wystarczająco dałem i ludzkiej twarzy i ... tej odmiennej. Także na przestrzeni komentarza/-rzy.

Wracając do tekstu, to właściwie takie ... pier-...-nie. Bo poezję zawsze uważałem za pier...nie, w każdym nawet dalszym odniesieniu. A że czytam, czasem uprawiając... cóż??? Bywa, że niektóre stosunki z poezją, także i zwłaszcza(!!!) z cudzą... pozwalają nawet uwielbiać...

Teraz pozwalam sobie na pewną... złośliwą formę mojego ... figlARKA... I mimo dogryzania, głosy i odbiór traktuję serio... Tylko lubię odjechać... Na nietoksycznej przestrzeni, niekoniecznie trzymając się i Się poręczy zasad językowych i gramatycznych (w komentarzach zwłaszcza!).

Jedno co jest pozytywem...? Że zachowujesz Justyno słuszny sceptycyzm wobec tego tekstu... Ot i tyle... Ja go osobiście mocno lekce sobie ważę. Jak zawodzenie uwodzeniem na zadyszce przerzutni...

a mnie się podoba "odwraca Się
na mięcie" :)

"odwraca Się
na mięcie" ???? a już niejeden raz użyte... Nuda i powtórki zabiegów... patrz złudziej...