"pretensje o to że" - Stedowi (wiersz)

 robił w słowie
a nie w polu
czy fabryce
to nic

się przyglądał
i aktorom
i publice
jak widz

widział dalej – niby głębiej
po dno
przez tę rozpacz aż do bólu przeźroczystą
jak szkło

rozbawiała go ze szczętem
ta gra –
sam powiadał że pożytek z niej niebłahy
ktoś ma