Spowiedź Anieli (wiersz)

Ten poprzedni tekst o Anieli jakoś bardziej przypadł mi do gustu. Tu, przyznam szczerze, bardzo przeszkadza mi wersyfikacja, choć z drugiej strony trudno sobie wyobrazić, jak inaczej zwersyfikować tak krótki tekst... Pierwsza strofa to banał. Druga jest fajnym pomysłem. Natomiast pointa... Nie wiem, z niczego nie wynika. To jak stwierdzenie faktu, który nic nie wnosi...

Wydaje mi się, że troszkę zbyt duży skrót został tu zastosowany i przez to clou jakoś przecieka przez palce.
Nie tym razem.

Pozdrawiam.

Mmm... krytyki nigdy za wiele :) Dziękuję smyku za komentarz, chodź z nie każdą uwagą mogę się zgodzić. Przed chwilą zastosowałem malutką kosmetykę, teraz pointa (przynajmniej dla mnie) jest w pełni uzasadniona. Poza tym nie lubię się rozpisywać ;) Pozdrawiam.

Nie żeby poprzednia pointa nie była... ale teraz mi to jeszcze bardziej pasuje ^^

A jakby z tym się coś zrobić? "wydają się wilgotne // chodniki kochają się" No wybijają SIĘ mocno ;)

Bez tytułu byłaby klapa - i to dowodzi, jak one są ważne, jak dopełniają tekst ;) Klapa by była, bo ta część opisowa z motywem komunii nijak się nie łączy, dopiero spowiedź tworzy pewną wspólnotę wszystkich motywów ;)

jeżeli tekst jest tak pisany, żeby dopełnił go tytuł to rzeczywiście. ;)
ja ogólnie mam problem z "liryką roli", bo jakoś mnie nie przekonuje (poza oczywistymi arcydziełami), dlatego dla mnie jedyna dobra rzecz w tym tekście, to pierwsza strofoida, która byłba znakomitym punktem wyjścia do czegokolwiek.

@Justyna D. Barańska - Wiem, wiem tytuł cementuje cały związek w tym tekście ^^ SIĘ to fajny zaimek i wolałbym go nie eksmitować ;)))))))
@guccilittlepiggy - są gusta i guściki, mi pasuję :>

Pozdrawiam i dziękuje za wizytę ;>