tylko dla kogo

tabunem dzikich koni 
rozbiegły się myśli 

w śladach kopyt 
odciśnięta tajemnica 
  
słabe padły na początku 
bieląc szkielety nagich kości 

szalone pędzą nad przepaść 
świadome braku skrzydeł 

tylko pegazy 
postawią kopyta 
pijąc ze źródła 

rozpalą gwiazdy 
słowami wplecionymi w grzywy