przyjdź do mnie
starając się nie zakrywać oczu
zamknij się na chwilę przestrzenią
pod którą rosło nasze drzewo
poza resztą skrzywdzonych przezroczystości
widzimy w pełni wykształcone liście
rozwiązują się same
oddychamy ich przewietrzeniem
niedaleko delikatnie wysłuchuje nas rzeka
zawsze w pobliżu sumienia
dostrzegamy w niej coś dla siebie
samolubne usposobienie nie jest wcale takie złe
zapach tamtego dnia
nie sili się
godnością uwagi
-
Paweł Lewandowski
już trochę pracowałem nad tym wierszem, ale to jest w sumie wynik pracy, który powstał po połączeniu dwóch. znów nie chciałem patosu a jakoś wyszedł:p
·
Zgłoś
·
11 lat
Usunięto 1 komentarz