w te noce gdy chcemy odwrócić się w dobrym stylu (wiersz)

to co za nami dawno zamiecione

okruchy i strzępki anielskich piór

na wyheblowanej podłodze liczą

jeszcze nokdauny jak nokturny

swojsko proszą do stołu

czy kurwy do stoła

chuj z wami ściery

w ramkach obrazu

mój Jezusek poskładał dłonie

pulchne jak pączuszki z  pszennej mąki

wszystko byłoby cacy

lecz ręce cieśli drzazg pełne

powinny krwawić nim dotknięcie

zmieni kąt widzenia

załamanie światła

przebije rybę

och łaski pełna matko

daj siły nie oglądać

barów pełnych mord

ze epoki przedziału zero

gdzie barman pluje do zlewu

by chwilę zakrzyczeć

będzie głośno

będzie się działo

aksamitna struktura drewna

łaskiś pełna

polewaj do miski

mi go

tańcem

za szklanki

skurwysyny