wiersz być może o miłości (wiersz)

na tym starym zdjęciu wciąż jesteś

choć codziennie znikasz w szufladzie

mały listek zgubiony na wietrze

wielka gwiazda w nieważnym układzie

jeszcze czasem mnie we śnie przytulisz

by nad ranem w nic to się zmienić

jak tysiące nieznanych mi ulic

prowadzących do pustych kamienic

nieraz w śpiewie sosen cię słyszę

czuję w trawy rozpustnym zapachu

lecz zamieniasz się w bezwonną ciszę

w sercu pełnym kamieni i piachu

już nie pachnij,nie śpiewaj się tuląc

z obietnicą że warto poczekać

przecież wiesz że pod moją koszulą

nie ma duszy więc nie ma człowieka