dryfuję (wiersz)
Jaro
przenikają słoneczne myśli
przestrzeń głowy jak neutrina
pod biustonoszem droga mleczna
dryfuję wzdłuż w poprzek
pośladki blade
widzę przez koronkowe majtki
odpływam echem w trzeci wymiar
piękny umysł przeliczy
nic nie trwa na wieki
w wyobraźni kosmicznych zdarzeń
nikt nie wytłumaczy
naciągam gacie
wychodzę z chaty
o kilka przyjemności bogatszy
przysłano:
18 lutego 2015
(historia)
przysłał
Yaro –
18 lutego 2015, 15:14
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się