Literatura

tak niewiele (reggae) (wiersz)

Jaro

pragnę nie zjadać siebie wzajemnie 
tak niewiele pragniemy a ciągle mało 
zazdrość najgorszy z gości 
serca  same  samo powietrze 
jednak ciągle za mało ciągle brak
  

tak sobie myślę  
tak sobie śnię 
wyjdę na swoje 

w dobie kryzysu
  

śmierć godzi  
wyciąga wnioski po same kości 
czuję że nie wierzę w świat 
tyle nieprawdy w koło 
otoczony czarną kurtyną zła  
wycinam wyjście  
uciekam gdzieś gdzie nie ma mnie 
 nic prócz chwil  
piękno gdy nocą  
przy ognisku grzeję dłonie 
  
tak sobie myślę  
tak sobie śnię 
wyjdę na swoje

w dobie wyzysku


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 8 marca 2015 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca